in the middle of niks

Dus omdat we in plaats van 3 dagen nog maar 2 dagen hadden moesten we het plan veranderen, in plaats van langs whister te rijden moesten we door steken naar beneden, terug naar hope. Het bijzondere van het gedeelte waar wij zaten was dat je het ene moment woestijn had, en het volgende moment weer een mooi bos. (t was wel lekker warm ☺ ) we zijn naar een rv park geweest in Harrison hot Springs. Een super leuk park, met veel bomen! Dus we hebben daar heerlijk gestaan. (en linzensoep gegeten) de volgende dag hebben we de camper schoon gemaakt, tassen ingepakt, tanks geleegd en de camper ingeleverd. Het was zomaar voorbij! Als je je voor berijd dat je nog een hele dag samen in de camper hebt is het raar als dat zo plots veranderd. Nou goed, alles was goed met de camper en een taxi kwam ons halen om ons naar het hotel te brengen. Alleen kon de taxi meneer het hotel niet vinden… nou uiteindelijk hebben hadden we het gevonden, nadat pap bij een ander hotel had gevraagd waar het was. Tassen in het hotel achter gelaten en naar Vancouver gegaan. Met de sky-train, typisch Vancouver ☺. In Vancouver hebben we een heel stuk Stanley park gelopen. We zijn naar bever Lake geweest en we hebben een arend gezien. Maar zoals dat wel vaker gebeurd als je wilde dieren ziet hadden we beiden geen camera bij ons. Toen zijn we weer naar het hotel gegaan (het was inmiddels al weer laat) en toen we onze kamer binnen kwamen hadden we echt een super luxe kamer, met 2 slaapkamers, 2 badkamers een keuken en zithoek! Vanaf het balkon had je een super uitzicht over Vancouver airport. We hebben room service besteld, het was toch de laatste avond ☺. De volgende ochtend moesten we vroeg op, we moeten de shuttle van 7 uur hebben naar het vliegveld. Inchecken ging allemaal vrij soepel. En toen moest ik afscheid nemen van pap, en naar mijn vliegtuig. Ik had de dag ervoor ook al last van maar ik wilde nu toch wel heel graag mee met pap naar huis. Ik was wel een beetje klaar met al dat reizen. Maar niks aan te doen, er zat nog 1,5 maand avontuur aan te komen ;) de vlucht naar Prince George was maar kort: ongeveer een uur. Eenmaal in Prince George heb ik mijn tas gedumpt bij de toeristen info, en toen moest ik nog 12 uur wachten op de bus… tja… 12 uur in Amsterdam maak je wel vol, maar 12 uur in Prince George niet kan ik je vertellen. Ik heb in bijna ieder café een uur gezeten en iedere winkel doorzocht. Wel leuk geluncht, in een kleine bistro, de eigenaar kwam gezellig een praatje met me maken en heeft me ook een kaart gegeven van het restaurant, hele aardige man! Nou goed, ik heb uiteindelijk die 12 uur wel overleefd en toen om 8 uur het greyhound station open ging ben ik daar maar gaan zitten. En ik raakte aan de praat met een mevrouw uit Duitsland die heel canada door had gereisd. Eigenlijk raakte zij meer aan de praat met mij dan andersom. En de conclusie van haar (bijna een uur durende) verhaal was dat ze canada maar stom vond. Toen eindelijk de bus er was heb ik me meteen comfortabel gemaakt en toch best wel lekker geslapen! Om 5 uur in de ochtend kwam ik aan in new hazelton waar riki me op stond te wachten. Eenmaal daar gekomen heb ik gelukkig nog even kunnen slapen. Die ochtend zijn we naar de farmers market geweest. In de middag heb ik nog even gewerkt. Ze zijn hier bezig met een aanbouw op hun huis te maken. Van zandzakken strobalen en klei. Vorig jaar zijn ze er aan begonnen en hebben ze de buitenkant gemaakt, en dit jaar is de binnenkant aan de beurt. Dus ben ik nu bijna elke dag bezig met kleien. En het is moeilijker dan je denkt. Soms wil de klei namelijk niet aan het stro plakken. (plaatjes zoek op: strawbale cob house). Maandag heb ik dus ook de hele dag aan het huis gewerkt, en in de avond kwamen de dochter en schoonzoon van riki en Brian. Dinsdag zijn we met zn alle naar smithers geweest om daar spullen te kopen voor het green house wat we gaan maken. Woensdag zijn we een wandeling over hun terrein gaan maken. Ze hebben super veel land! En ik heb een beer gezien. Ver ver weg, als Brian niet gad opgelet dan waren we hem zo voorbij gelopen. Ook heb ik een bever burcht gezien. Donderdag heb ik voor het eerst een kruisboog geschoten, ik vind een gewone boog toch beter. Zo’n kruisboog gaat best wel hard, en ik ben nog niet sterk genoeg om hem te spannen, dus moest iemand anders dat voor me doen. En ik kan niet alleen mijn rechter oog open houden (daar had ik ook al last van met een luchtbuks) dus moest ik mijn had voor een oog houden om te kunnen richten. Maar ik heb wel 2x in de midden ring geschoten! In de avond gingen de dochter en schoonzoon weer naar huis. Vrijdag zijn we eerst weer gaan kleien en daarna zijn we naar een vriend van brian en riki gelopen om daar even gezellig te zijn. En hij heeft een klimmuur in zijn huis. Dus nouja, ik heb een klim muur geklommen, niet zo hoog hoor, ik denk dat ik ongeveer 2 meter ben geklommen. Maar hoog genoeg voor mij! Daarbij heb ik wel mijn knie gestoten en daar heb ik nu nog steeds last van. Beetje jammer dus. Zaterdag heb ik weer gekleid en in de tuin gewerkt. Riki en brian hebben 3 paarden (die met pensioen zijn) 1 (slecht horende) hond, 2 katten en 15 eenden (waarvan er eentje een nestje aan het broeden is!) verder leven ze helemaal self sufficient en ze produceren dus zelf stroom, halen water uit de beek (wel met een pomp) en allemaal van dat soort dingen, ze hebben een auto die op zonnebloem olie rijd. Verder heb ik hier geen wifi of bereik, mocht je me nodig hebben dan moet je maar mailen.
tot de volgende keer maar weer.
(foto’s kan ik hier niet uploaden, misschien als ik een keer in de stad ben)